Τέσσερις διαφορετικές μορφές της Θεονόης

4η εικόνα: Θεονόη (Σ. Φόρτωμα, Εταιρεία θεάτρου " Η άλλη πλευρά" , 2004, σκην ΄Α. Μιχόπουλος)

                                                                                                                      1η εικόνα: Θεονόη (Ι. Τσιριγκούλη, θέατρο του Νότου 1996, σκην. Γ. Χουβαρδάς)                                                                                                                                                                                                                                                   

                                                                           2η εικόνα: Κάκια Παναγιώτου- Θεονόη.                                                                               24/06/1962 -  Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου).

ΕΡΩΤΗΣΗ

Μελετώντας τις διαφορετικές σκηνοθετικές εκδοχές που αποτυπώνονται στις φωτογραφίες της σελίδας 79 του βιβλίου σας, να σχολιάσετε τους διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους ερμηνεύθηκε η παρουσία της Θεονόης στο έργο.

Στην πρώτη εικόνα της  σελίδας 79, η Θεονόη παρουσιάζεται ως ιέρεια χαρακτηριζόμενη από το δέος που προκαλεί σε όσους τη βλέπουν, αλλά και τη σοφία την οποία κατέχει. Είναι μία λαμπρή παρουσία και το φωτοστέφανο της προσδίδει ιερότητα και συμβολίζει-ίσως- τη θεόσταλτη σοφία που τη χαρακτηρίζει. 

 Στη δεύτερη εικόνα, δίνεται περισσότερο βάρος στην καταγωγή της Θεονόης, δηλαδή στο γεγονός ότι είναι Αιγύπτια, κάτι που μπορούμε να αντιληφθούμε από την ενδυμασία της, η οποία της δίνει το κύρος Αιγύπτιας βασίλισσας. Σε αυτήν την εικόνα η ακινησία της στο χώρο παραπέμπει στη σταθερότητα του χαρακτήρα της και η ενδυμασία της κάνει τη μορφή της ακόμη πιο σεβάσμια.

 Στην τρίτη εικόνα, η Θεονόη απεικονίζεται φορώντας μια εξωτική ενδυμασία και αυτό το στοιχείο μαζί με την παρουσία των ακολούθων της ,εκ των οποίων η μία καθαρίζει τον αιθέρα ανεμίζοντας το θειάφι και η άλλη φωτίζει με τους δαυλούς το δρόμο της,  προσδίδουν στην όλη ατμόσφαιρα ένα τελετουργικό χαρακτήρα.

 Τέλος, στην τέταρτη εικόνα φαίνεται η Θεονόη σε κατάσταση απόγνωσης, να παλεύει με το δίλημμα του αν θα πρέπει να πάρει το μέρος της Ελένης και του Μενέλαου ή του αδερφού της. Το λευκό χρώμα των ρούχων της συμβολίζει την υπόσχεση αιώνιας παρθενίας που έδωσε, απαρνούμενη τα δώρα της θεάς Αφροδίτης και τις απολαύσεις του έρωτα.

3η εικόνα: Θεονόη-θεραπαινίδες (Λ.Φωτοπούλου, Κ.Θ.Β.Ε.,1982, Σκηνοθεσία Ανδρ. Βουτσινάς).

 ΓΙΩΡΓΟΣ  ΣΑΛΤΣΙΔΗΣ Γ΄4.