ΟΝΟΜΑ-ΣΩΜΑ

(Άσκηση 3 σελίδα 38)

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΧΟΡΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΔΟ.

    
              Ο χορός αποτελείται από Ελληνίδες αιχμάλωτες.Στον κομμό τα λόγια του χορού αποτελούν την αντιστροφή στο θρήνο της Ελένης.
   
     Η εξέλιξη του δράματος απαιτεί την ύπαρξη ενός χορού, ο οποίος λόγω της γυναικείας φύσης του θα παραμείνει δίπλα της, θα της συμπαραστέκεται και και θα προσπαθεί να την παρηγορήσει. Αυτό επιτυγχάνεται με την παρουσία των Ελληνίδων αιχμαλώτων γυναικών που συμπάσχουν μαζί της, την κατανοούν και τη συμβουλεύουν.
     Τόσο ο χορός, όσο και η Ελένη, πριν βρεθούν στην Αίγυπτο, ήταν Ελληνίδες που κατοικούσαν στην Ελλάδα. Ήταν χαρούμενες και ελεύθερες, ώσπου τις άρπαξαν από τον τόπο τους και τις έφεραν στην Αίγυπτο χωρίς τη θέλησή τους.
     Το γεγονός πως είναι και ο χορός και η Ελένη από τον ίδιο τόπο (είναι ίδιας καταγωγής) και πως είναι μακριά από την Ελλάδα και τα αγαπημένα τους πρόσωπα, αποτελεί  ένα κοινό στοιχείο (μια ομοιότητα) που τις δένει, διότι έχουν περάσει από παρόμοιες καταστάσεις. Αυτός είναι ένας ακόμη λόγος που τις ενώνει, ώστε να αλληλοβοηθούνται μεταξύ τους.
     Αν ο Ευριπίδης δημιουργούσε έναν χορό από Έλληνες άνδρες, το αποτέλεσμα δε θα ήταν το ίδιο, διότι παρόλο που οι άνδρες θα ήταν δούλοι, εκείνη την εποχή δεν καταπιάνονταν με δουλειές τέτοιες όπως το πλύσιμο των ρούχων. Ακόμα, δεν θα μπορούσαν να κατανοήσουν το πρόβλημα της Ελένης και δε θα μπορούσαν να την παρηγορήσουν, καθώς δε θα είχαν καμία ομοιότητα ως προς την φύση τους με την Ελένη, παρά μόνον την κράτησή τους στη χώρα εκείνη χωρίς τη θέλησή τους. Έτσι καταλαβαίνουμε πόσο σημαντική ήταν η γυναικεία φύση στη σκηνή αυτή, διότι διαφορετικά ο Ευριπίδης δε θα μπορούσε να δραματοποιήσει τη σκηνή και να τονίσει την τραγικότητα της  πρωταγωνίστριάς του στο βαθμό που θα ήθελε.
    

ΧΡΥΣΑ  ΤΣΙΚΟΥΡΙΔΟΥ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΑΛΤΣΙΔΗΣ
ΑΙΜΙΛΙΑ ΣΟΥΛΤΑΝΙΔΟΥ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΨΩΜΑΣ
ΕΙΡΗΝΗ ΤΖΝΕΛΑΤΖΕ
                  Γ'4                       


~Εθνικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος- Ευριπίδη Ελένη (2008) : σκηνή γυναικείου χορού

Tην ώρα της παράστασης σ΄ένα θέατρο γεμάτο.......................

Ο ΧΟΡΟΣ ΚΑΙ Η ΕΛΕΝΗ.

             Ο χορός στην τραγωδία Ελένη αποτελείται από Ελληνίδες αιχμάλωτες γυναίκες ,που άρπαξαν βάρβαροι επιδρομείς.Το γεγονός αυτό μας δείχνει πως η Ελένη και ο χορός αντιμετωπίζουν περίπου τα ίδια προβλήματα .Χωρίς να το επιθυμούν βρίσκονται  μακριά από την Ελλάδα, αιχμάλωτες σε μια άλλη,  ξένη για εκείνες χώρα ,με διαφορετική κουλτούρα ,νοοτροπία, πολιτισμό, συνήθειες και καθημερινή  ζωή και μακριά από τους ανθρώπους που αγαπούν (οικογένεια,συγγενείς,φίλους).

  Επίσης η γυναικεία φύση του χορού βοηθάει στην καλύτερη  κατανόηση της τραγικής ψυχολογικής κατάστασης της Ελένης. Είχαν μάθει να ζουν ελεύθερες και τώρα είναι κάτω από ένα βαρβαρικό καθεστώς, όπου μόνο ο βασιλιάς   έχει την εξουσία και την δύναμη. Αυτή η κατάσταση ανελευθερίας είναι δυσβάσταχτη τόσο για την Ελένη όσο και για τον χορό.  



ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΡΙΣΤΙΔΗΣ Γ΄4.

ΠΛΑΝΗ-ΑΛΗΘΕΙΑ

ΑΚΣΗΣΗ:7     ΣΕΛΙΔΑ:38

Τι θα έχανε κατά τη γνώμη σας η παράσταση, αν δεν υπήρχε ο χορός και στη θέση του  βρίσκονταν μια πιστή θεραπαινίδα της Ελένης;

Μια θεραπαινίδα θα εξέφραζε ατομικά τα συναισθήματά της και όχι συλλογικά. Η γνώμη της θα ήταν υποκειμενική και δεν θα έπειθε. Ο χορός αντίθετα παρουσιάζει την κοινή γνώμη, η οποία δύσκολα σφάλλει στην εκτίμησή της. Ο θεατής θα έχανε ένα πλούσιο θέαμα, το οποίο δημιουργεί πένθιμη ατμόσφαιρα. Επιπλέον, δε θα ήταν τόσο έντονη η αίσθηση της συμπαράστασης και της συμπόνιας του χορού προς την Ελένη, όπως την παρακολουθήσαμε.

Άσκηση 3 Σελίδα 38.
Ερώτηση : Ο Χορός στην τραγωδία Ελένη αποτελείται από Ελληνίδες αιχμάλωτες γυναίκες , που άρπαξαν βάρβαροι επιδρομείς .Πώς εξυπηρετεί κατά τη γνώμη σας την εξέλιξη του δράματος η γυναικεία φύση , η ελληνική καταγωγή και η κατάσταση των μελών του Χορού ; 

Απάντηση:

Ο Χορός στην τραγωδία Ελένη αποτελείται από Ελληνίδες αιχμάλωτες γυναίκες . Ως γυναίκες μπορούν να νιώσουν την ίδια τραγικότητα και την ψυχολογική κατάσταση της Ελένης .Επίσης μπορούν να την καταλάβουν ,καθώς βρίσκονται στην ίδια κατάσταση αιχμάλωτες δηλαδή ,χωρίς ελευθερία μακρυά από την πατρίδα τους, από συγγενείς και φίλους.

Με αυτόν τον τρόπο μπορούν να ταυτιστούν με την Ελένη, καθώς έχουν τα ίδια προβλήματα. Επιπλέον, όλα αυτά κάνουν τις Ελληνίδες και την Ελένη να έχουν και μια οικειότητα μεταξύ τους.

ΔΗΜΗΤΡΑ ΤΣΙΚΙΤΙΚΟΥ Γ΄4.

.

Αν ήμουν σκηνοθέτης, θα ήθελα τα μέλη του χορού να αποδώσουν το χορικό ιδιαίτερα παραστατικά. Για παράδειγμα, να εισέρχονται στην ορχήστρα με απαλό βηματισμό και στο σημείο που η αντιστροφή αναφέρει το άπλωμα, να δείξουν με την κίνησή τους ότι απλώνουν τα ρούχα πάνω στα καλάμια σαν μια οποιαδήποτε καθημερινή δραστηριότητα, να είναι ξέγνοιαστες. Έπειτα, στο σημείο όπου ακούν τη σπαραχτική φωνή, να δείξουν ξαφνιασμένες και τέλος, στο σημείο όπου η Ελένη στηθοδέρνεται τα μέλη του χορού να κάνουν μια ανάλογη κίνηση με την οποία θα φαίνεται η συμπαράστασή τους στην ηρωίδα.

ΣΑΛΤΣΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ Γ΄4.

.

Το γεγονός ότι ο Χορός στην Ελένη αποτελείται από Ελληνίδες αιχμάλωτες γυναίκες εξυπηρετεί σημαντικά την εξέλιξη του δράματος. Αυτό συμβαίνει κυρίως, γιατί ο Χορός βρίσκεται σχεδόν στην ίδια κατάσταση με την Ελένη, οπότε συμμερίζεται τα προβλήματά της. Το ότι είναι γυναίκες είναι ένας παράγοντας εμπιστοσύνης μεταξύ του Χορού και της Ελένης, καθώς ένας Χορός αποτελούμενος από άντρες δεν θα μπορούσε να ταυτιστεί απόλυτα με την ηρωίδα.

Επίσης, το γεγονός ότι όλες είναι Ελληνίδες και αιχμάλωτες τις κάνει πιο ενωμένες και τις βοηθά στο να καταλαβαίνουν η μία την άλλη, εφ'όσον λόγω της καταγωγής τους ήταν ελεύθερες, ενώ πλέον ζουν σε μια βαρβαρική χώρα. Αν ο Χορός ήταν άλλης εθνικότητας, τότε η εξέλιξη του δράματος δεν θα ήταν η ίδια. Δε θα υπήρχε η συμπαράσταση, η παρηγοριά, η συμπόνοια και στήριξη στην Ελένη στον βαθμό που βλέπουμε να υπάρχει τώρα.

Η Άννα Συνοδινού ως Ελένη με τον Χορό των γυναικών σε παράσταση της ομώνυμης τραγωδίας του Ευριπίδη από το Εθνικό Θέατρο (1962)