Γνωμικά στίχων 474-476, 507, 575 (Ομάδα << Όνομα-Σώμα >>)

     

Σχολιασμός στίχων 474-476, 507, 575

Ομάδα: <<ΟΝΟΜΑ-ΣΩΜΑ>>

α) Στίχοι 474-476:
"Ο ευτυχισμένος όταν κακοπάθει νιώθει πικρότερη τη δυστυχία παρ'όσο αυτός που από παλιά την ξέρει"

Μενέλαος και Γερόντισσα

  Ένας άνθρωπος ο οποίος ζει πολυτελέστατα, κατακτά ό,τι ποθεί με ευκολία στη ζωή του, του έρχονται όλα βολικά και ζει μέσα στις ανέσεις, όταν συναντήσει μπροστά του δυσκολίες θα νιώσει τελείως αβοήθητος, μόνος και θα θεωρήσει πως η αναποδιά που του έτυχε είναι απελπιστικά δύσκολη να την ξεπεράσει. Αυτή η συμπεριφορά έρχεται σε αντίθεση με τη συμπεριφορά ενός βιοπαλαιστή, ο οποίος αγωνίζεται για να κατακτήσει ό,τι ποθεί, στη ζωή του βρίσκεται αντιμέτωπος καθημερινά με δυσκολίες και προβλήματα και δεν του δίνεται απλόχερα από τη μοίρα η καλή και εύκολη ζωή. Ένας τέτοιος άνθρωπος, έχει πλέον συνηθίσει να περνάει δύσκολα στην ζωή του και αντιμετωπίζει τα προβλήματά του χωρίς παράπονα, σε αντίθεση  με αυτόν που στη ζωή του είναι όλα ρόδινα και με την παραμικρή αναποδιά δυσκολεύεται και θεωρεί άδικο να του συμβαίνει οποιοδήποτε κακό.

β) Στίχος 507:
"Τους ναυαγούς κανείς δεν τους πειράζει"

Ο Μενέλαος ντυμένος με κουρέλια

   Είναι πλέον γνωστό πως στα αρχαία χρόνια οι Έλληνες ήταν φημισμένοι για την καλοσύνη και την γενναιοδωρία με την οποία καλωσόριζαν έναν ξένο στην οικεία τους. Ακολουθούσαν πάντα το τυπικό της φιλοξενίας , η οποία λάμβανε χώρα ανεξάρτητα από το αν το πρόσωπο που κατέφθανε στην πόρτα τους ήταν  ένας πλούσιος,  φημισμένος ή ενδεής άνθρωπος. Συμπεριφέρονταν πάντα στον ξένο με την μεγαλύτερη ευγένεια και του πρόσφεραν απλόχερα ό,τι ήταν απαραίτητο για να νιώσει ευπρόσδεκτος και καλοδεχούμενος. Ειδικά όταν ένας άνθρωπος γύριζε από ένα μεγάλο ταξίδι κουρασμένος, οι οικοδεσπότες σέβονταν την ταλαιπωρία που τράβηξε (γνωρίζοντας πως και οι ίδιοι θα μπορούσαν να βρεθούν σε μια παρόμοια κατάσταση) και του έδειχναν συμπόνια, καθώς του φέρονταν όσο καλύτερα μπορούσαν. Οι ναυαγοί ήταν ήδη κακότυχοι και περνούσαν δύσκολες καταστάσεις ακόμα και αφού σώζονταν από το έλεος της θάλασσας. Έτσι στη θέα ενός τέτοιου ανθρώπου, κανείς δεν θα μπορούσε να τον κακομεταχειριστεί και σίγουρα δεν θα του δημιουργούσε περισσότερα προβλήματα · αντιθέτως θα τον βοηθούσε και θα τον συμπονούσε περισσότερο. 

γ) Στίχος 575:
"Η πιο μεγάλη δύναμη είναι η ανάγκη"

Μενέλαος και Ελένη

    Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί πως όταν ένας άνθρωπος βρεθεί αντιμέτωπος με ένα πρόβλημα που η αντιμετώπισή του είναι πέρα από τις δυνάμεις του, η απελπισία του και η ανάγκη του για επίλυση του προβλήματος θα είναι τόσο μεγάλες, που αναγκαστικά θα προσπέσει στην ανάγκη ενός άλλου ανθρώπου, ο οποίος θα είναι ικανός να τον βοηθήσει οδηγώντας τον  με τον τρόπο του στη λύση. Έτσι, ακόμη και ο πιο περήφανος άνθρωπος, όταν έρθει αντιμέτωπος με μεγάλα προβλήματα, θα αναγκαστεί να σκύψει το κεφάλι και να ζητήσει βοήθεια. Η ανάγκη σε φέρνει στη θέση να καταρρίψεις κάθε προηγούμενη ιδέα που είχες για το εαυτό σου προκειμένου να καταφέρεις να επιβιώσεις μιας κατάστασης. Γι' αυτόν τον λόγο, η δύναμη της ανάγκης είναι δυνατότερη από οποιοδήποτε άλλο συναίσθημα ή ιδεολογία  θα μπορούσε να έχει ο οποιοσδήποτε άνθρωπος, διότι μόνο αυτή -τελικά- θα μπορούσε να οδηγήσει  με ασφαλέστερο τρόπο στη σωτηρία.


ΧΡΥΣΑ ΤΣΙΚΟΥΡΙΔΟΥ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΨΩΜΑΣ
ΕΙΡΗΝΗ ΤΖΝΕΛΑΤΖΕ
(Γιώργος Σαλτσίδης & Αιμιλία Σουλτανίδου)
Γ'4